Laura Stavinoha

Ja hoor, het is zover. Twee jaar nadat ik het aanbod van ‘Holland’s got Talent’ heb afgeslagen, ben ik nu ook gescout voor ‘The Voice’.

Deze mail ontving ik vorige week: “Voor ‘The voice of Holland’ ben ik op zoek naar talenten (nieuw of die zelf al lekker bezig zijn zoals jij) en ik zou heel erg graag (maar dan ook echt heel graag) eens met je willen kletsen of het iets voor je zou kunnen zijn. Juist het live looping vind ik echt te gek! En ik lees op je website dat je nu bezig bent met een serie cover songs.”

Ik heb de mail als volgt beantwoord: “Bedankt voor je aanbod om verder te praten over eventuele deelname aan ‘The Voice of Holland’, maar ik ga er toch niet op in. Op mijn website kun je lezen dat “bij alles wat ik maak en doe, ik wil benadrukken dat het bij muziek maken om zóveel meer gaat dan excelleren, entertainen, een wedstrijd winnen of media-aandacht krijgen.” Dit betekent dat ik per definitie niet geïnteresseerd ben om mee te doen aan talentenjachten op televisie.”

Toen ‘Holland’s got Talent’ zich meldde, heb ik er nog serieus over nagedacht om mee te doen. Hoe dat is afgelopen, lees je hier. Maar nu is er werkelijk geen haar meer op mijn hoofd die overweegt om mezelf te verlenen voor zo’n programma.

Want wat ik steeds vaker zie bij ‘The Voice’, is dit: dat fantastische, professionele zangers een tv-programma voorzien van topkwaliteit content, zonder dat ze daarvoor betaald krijgen. Dat talentvolle artiesten, die hun sporen al ruimschoots verdiend hebben, hun creatieve vrijheid en exclusieve rechten voor onbepaalde tijd inleveren om na afloop van het programma mee te kunnen draaien in het BN’ers-circuit van Talpa. Voor de tv-producent is dit een lucratieve nevenactiviteit, voor de artiest een mager betaalde en doodlopende weg (want je rechten kun je nooit meer op iemand anders overdragen). En blijkbaar vinden we dat allemaal normaal, omdat het tv-programma het format heeft van een zangwedstrijd en de deelnemers hierdoor profiteren van exposure. Media-aandacht…is dit serieus nog de enige vorm van valuta waar je als artiest aanspraak op kunt maken in ruil voor je diensten?

Voor mij zijn talentenjachten op televisie de ultieme belichaming van de mediacratie waar we in leven. Door programma’s als ‘The Voice’ wordt zingen gelijkgesteld aan beroemd willen worden, terwijl dit nogal verschillende ambities zijn die niet persé samen hoeven te gaan. Als je enkel en alleen gaat zingen om erkenning te krijgen, hou je het niet lang vol. Mensen die muziek maken doen dit in de eerste plaats omdat het een innerlijke noodzaak is. Het is een van de krachtigste manieren om jezelf creatief en emotioneel te uiten en je op een betekenisvolle manier te verbinden met andere mensen. Wat dat betreft is het gewoon een mooi vak waar je een normale boterham mee zou moeten kunnen verdienen; ook als je niet de ambitie hebt om popster of beroeps-BN’er te worden.

Copyright: The Oatmeal
Cartoon by theoatmeal.com